Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ Η ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ

Βρισκόμαστε στο 2023, σε μια εποχή όπου η τεχνολογία με τις ποικίλες εφαρμογές της μονοπωλεί το ενδιαφέρον του ανθρώπου. Η ιστορία σε αρκετές περιπτώσεις φαντάζει ανιαρή ενασχόληση καθώς ο άνθρωπος δεν ανατρέχει πια σ' αυτήν για την άντληση της αποκτηθείσας, αποθησαυρισμένης πείρας αιώνων. Όμως το παρελθόν μας σημαδεύει, μας αιχμαλωτίζει με τη γοητεία που ασκεί και η Σαντορίνη ή Θήρα στην είσοδο των Κυκλάδων μας ανοίγει την πόρτα σ' έναν πολιτισμό της εποχής του Χαλκού, σ' έναν απ' τους παλαιότερους πολιτισμούς της Ευρώπης κατά την 3η και 2η χιλιετία πΧ. Την παραλληλίζω με το θεό Ιανό, το διπρόσωπο θεό που συμβολίζει τις εισόδους, εξόδους, τα νέα ξεκινήματα, τις ανατρεπτικές εικόνες, παρουσίες στο διάβα των αιώνων. Ναι! είναι ανατρεπτική και η ίδια η μορφολογία το μαρτυρά καθώς  η ηφαιστειακή λάβα και αύρα είναι διάχυτες παντού! Την επισκέφθηκα πριν από  είκοσι χρόνια και αξιώθηκα να τη δω ξανά από κοντά γιατί η ζωή μου κύκλους κάνει! Ο καθηγητής μου κ. Χρίστος Ντούμας ...
Πρόσφατες αναρτήσεις

Όραμα – Αποστολή – Αξίες

                                                                     Αφορμή γι' αυτό το στοχαστικό δοκίμιο στάθηκαν κάποιοι αγγλικοί όροι που χρησιμοποιούνται   στο strategic management και αφορούν τους στόχους μιας επιχείρησης. Πρόκειται για τις λέξεις: vision, mission, values . Το μυαλό μου αντικρίζοντας τες μεταφέρθηκε νοερά στην ετυμολογία των λέξεων αυτών που αναμφίβολα πηγάζουν   απ' τη λατινική γλώσσα (mitto: στέλνω, πέμπω- mission: αποστολή - video: βλέπω - vision: όψη, όραμα - valeo: είμαι δυνατός, ισχυρός - values: αξίες, στοιχεία που έχουν δύναμη). Συνειδητοποίησα έτσι, ταξιδεύοντας   μέσω των συνειρμών, το σημείο που ενώνεται το παρελθόν με το παρόν, εκεί όπου οι αρχαίες γλώσσες συνομιλούν με τις σύγχρονες οικονομικές θεωρίες και κατευθύνουν με το σημασιολογικό τους φορτίο επιχειρηματίε...

Τα λεκτικά πεδία μαχών και οι ειρηνευτικές προσπάθειες

  Η ελληνική γλώσσα πάντοτε   αποτελεί το δικό μου αναλγητικό, από μικρό παιδί. Με τη δύναμη του λόγου, τη μαγεία των λέξεων και την ελκτική δύναμη που ασκούν στο πνεύμα και την ψυχή   μου, με προσγειώνουν άλλοτε σε μια πραγματικότητα δυσώδη ή με ταξιδεύουν μέσα στον κόσμο των τεχνών. Αναρωτιέμαι γιατί η λειτουργία του ' συν' δεν υπερισχύει αυτής των '-διχο', ' αντι', 'δυσ-' και ενώ αέναες   είναι οι προσπάθειες εμπέδωσης   των εννοιών της συνεργασίας, συνεννόησης, συγκατοίκησης, συναίνεσης, και όλων των υπολοίπων που καλλιεργούν την κουλτούρα του συμπλησιασμού, της συμπόρευσης, άλλο τόσο πανίσχυρες   αποδεικνύονται εκείνες οι δυνάμεις   της διχόνοιας , της διχοτόμησης, της διχογνωμίας, της δυσμένειας, δυστυχίας, δυσαρέσκειας, δυσθυμίας. Ναι, το κατανοώ δε λειτουργεί ο κόσμος στη βάση μιας ευθυγράμμισης, δεν είναι γρανάζι μηχανής που λαδώνεται, αλλά παραμερίζει έστω το θυμικό   και σκέφτεται πως ό,τι χτίζει με το -συν δεν μπορεί να το κατακρημνίζε...

Το λιμάνι και οι μάγοι με τα δώρα

  Μάρτης, το κρύο τσουχτερό. Ο παγωμένος αέρας εισχωρεί απρόσκλητος παντού. Ψάχνω προστασία στα στενά σοκάκια του λιμανιού. Αποφεύγω το ψύχος της θάλασσας ,τις ριπές του ανέμου Ακούω φασαρία παντού, βλέπω νεαρά πρόσωπα ξένων, μαύρων λευκών να ξεχύνονται μέσα απ' τα στενά. Νιώθω το σφρίγος της νεότητας τη λαχτάρα για ζωή. Αναζητώ τη ζεστασιά στο «Οινοποιείο του Αποστολάκη» με τις ξύλινες βιτρίνες των λικέρ να με συντροφεύουν, τη μουσική της Ρεμπούτσικα να διαχέεται στο χώρο. Δίπλα μου ένα ξανθό, όμορφο πλήθος αλαλάζον με προσγειώνει στην πραγματικότητα. Είναι στρατιώτες νεαροί και νεαρές από το αμερικανικό αεροπλανοφόρο. Τους παρακολουθώ, χάνομαι στις εκφράσεις τους, η παρουσία τους αισθητή επισκιάζει τους υπόλοιπους θαμώνες. Δείχνουν ανέμελοι, ευτυχισμένοι, είναι «οι μάγοι με τα δώρα» παρέχουν «προστασία». Μα είναι παιδιά, αναρωτιέμαι...Έκαναν μια στάση στο λιμάνι, ενώθηκαν μαζί μας, οι ανάγκες μας ταυτίστηκαν προσωρινά, οι καρδιές μας ίσως, οι στόχοι μας όχι. Θυμάμαι την ταινία το...

ΜΑΡΤΗΣ Ο ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΣ

  Η λαογραφία μας προσφέρει πλούσιο υλικό, καταγράφοντας   αντιλήψεις βαθιά ριζωμένες στις συνειδήσεις των λαών, διατηρώντας παραδόσεις τις οποίες αναμοχλεύοντας γινόμαστε πιο σοφοί. Πρωταγωνιστής μας ο Μάρτης, ο μήνας που επέλεγαν οι Ρωμαίοι την έναρξη   των πολεμικών τους επιχειρήσεων (Mars: Άρης, θεός του πολέμου). Μου προκάλεσε εντύπωση   το προφίλ του, διχαστικό, άστατο, απρόβλεπτο. Το συνέδεσα με την πραγματικότητα που ζούμε την ανατρεπτική, την άμετρη! Η παράδοση του αποδίδει τα επίθετα "Ανοιξιάτης", αλλά και "Γδάρτης". Είναι δίγαμος αφού έχει μια καλή και καλόκαρδη γυναίκα   αλλά   και μια "θυμώδισσα" που πάντα κλαίει. Έρχεται   φέρνοντας τα χελιδόνια αλλά και τα μαμούδια (ποντίκια, φίδια, επιδημίες). Είναι και "Βαγγελιώτης" μεταφέροντας το μήνυμα της γέννησης του Χριστού. Αυτός είναι ο Μάρτης ο Πεντάγνωμος! Ας ελπίσουμε να αποφασίσει γρήγορα τι θέλει γιατί "οι καιροί ου μενετοί" και τα ακροβατικά του κόλπα είναι παραπάνω από ...

ΟΙ ΣΙΩΠΕΣ

  Αφορμή   για το παρακάτω κείμενο με έντονη στοχαστική διάθεση, στάθηκε ένα βιβλίο. Ο τίτλος του και μόνο ' Σιωπή' έρχεται σε αντιδιαστολή με το θόρυβο που υπάρχει άπλετος γύρω μας. Εξετάζει την ισχύ της εσωτερικής   ψυχικής δύναμης, του στοχασμού και της   ενσυναίσθησης ως πηγής πραγματικής γαλήνης και ευτυχίας. Από την άλλη όμως   μια τέτοια   κατάσταση, όπως εύστοχα παρατηρεί   ο συγγραφέας,   δεν   μπορεί να μας απομονώσει ώστε να 'κλείσουμε τα παράθυρα' και να αγνοήσουμε   τα γύρω θαύματα. Ένας γόνιμος διάλογος έρχεται να συγκεράσει το ανήσυχο μέσα   με το ταραχώδες έξω, μετατρέποντάς τα, δαμάζοντάς τα, μετασχηματίζοντάς τα σε χώρο σοφίας και στοχασμού στο βαθμό που   μπορεί ο καθένας. Από εμάς εξαρτάται πόσο ενσταλάζουμε   όλη αυτή την κίνηση   στο εσωτερικό μας δοχείο, αν την φιλτράρουμε , την αξιολογούμε. Η σιωπή μας επομένως είναι μια ενεργητική   σιωπή, όχι παθητική, δεν κρύβει καταπίεση, αποχή, ή απρα...

ΤΟ ΕΚΠΤΩΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΑΙ Η ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

  Πάντα ονειρευόμουνα να είμαι περιηγητής, σαν αυτούς των αρχών του 19ου αιώνα (Βύρωνας, Σατωβριάνδος) που έφτασαν στην καθημαγμένη   τότε χώρα μας και συνέβαλαν με τα φλογερά τους κηρύγματα στην μεταστροφή της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης υπέρ των Ελλήνων. Το να είσαι όμως ένας περιηγητής   των αρχών του 21ου αιώνα απέχει παρασάγγας από αυτόν των αρχών του 19ου αιώνα. Ειδικά μάλιστα   όταν χρειάζεσαι covid free pass, πρόσθετη υγειονομική κάλυψη λόγω πανδημίας και μάσκα υψηλής προστασίας για να κυκλοφορείς! Για δείτε λοιπόν καιρό που διάλεξε η χάρη μου να επισκεφθεί την πόλη του φωτός, τη Μέκκα των μουσείων, της γαστρονομίας, της αρωματοποιίας, το λίκνο της Γαλλικής επανάστασης. Οι αναδρομικές περιγραφές που θα καταθέσω θα αναπαραστήσουν με αλήθεια και λιγότερη φαντασία εικόνες   μιας πόλης λαβωμένης από τον ιό, καθώς   η αραιή κίνηση στους δρόμους, η απουσία τουριστών, ο υποτονικός έως ανύπαρκτος παλμός της νυχτερινής ζωής είναι αδιάψευστοι μάρτυρες του γεγο...