ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Ο
ΛΟΓΟΣ Ή ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
“ Έχει γοητεία η δημοσιογραφία κι στηρίζεται πρωτίστως στην
ελευθερία της σκέψης, της δράσης, και της γραφής. Γι’ αυτό άλλωστε όποτε τούτα
θίγονται, περιορίζονται, μπαίνουν σε καλούπια, το αποτέλεσμα είναι φτηνό,
τυποποιημένο, πεθαμένο, απονευρωμένο, δεν πρόκειται να συγκινήσει κανέναν”.
Αυτά έγραφε σε άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ο κ. Καρακούσης στις 17-10-1999.
Συμπληρώνει ο Κώστας Βαξεβάνης το 2011 στην εκπομπή "ΤΟ
ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ "Υπάρχει μια ναρκισσιστική δημοσιογραφία που
αυτοθαυμάζεται, που αυτοϊκανοποιείται αλλά δεν αυτοχρηματοδοτείται. Έχει πάντα
σπόνσορα… Δεν είναι άξεστη, δεν είναι τραχιά, δεν είναι ενοχλητική. Είναι
παντός καιρού και έχει μόνο φίλους. Νομίζω πώς της πάει ο χαρακτηρισμός εξωτική.
Γεμάτη με δημοσιογράφους που κάνουν τις πάπιες”.
Τι αληθινά λόγια και πόσο ο δημόσιος λόγος στις μέρες μας
μέσα στον καταιονισμό των πληροφοριών
έχει πληγωθεί βάναυσα! Πού είναι. η αλήθεια και πού το ψέμα; Η πληροφορία έγινε
αξία για τους αργυραμοιβούς που πληρώνουν όσο όσο αδιαφορώντας για την ποιότητά
της και οι λειτουργοί του χώρου υπακούουν πειθήνιοι. Είναι τυχαία άραγε η
απονομή του Νόμπελ Ειρήνης σε δύο δημοσιογράφους , στη Φιλιππινέζα Μαρία
Αντζελίτα Ρέσα και στο Ρώσο Ντμίτρι Μουράτοφ; Η Φιλιππινέζα δημοσιογράφος είναι
δεινή επικρίτρια του προέδρου των Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουτέρτε. Έχει υποστεί
διώξεις, συλλήψεις, απειλές από το καθεστώς του Ντουτέρτε, ο οποίος δημόσια τη
συνεχάρη για την τιμή που προσέφερε στη χώρα του. Θεέ μου, πόσο υποκριτικά
είναι όλα αυτά! Ο ίδιος ισχυρίστηκε παλιότερα ότι η Ρέσα είναι πράκτορας της
CIA. Μέχρι πότε η προπαγάνδα, το παρακράτος με τα πλοκάμια του θα συσκοτίζουν
την αλήθεια; Και ποιοι ευνοούνται από αυτή την παγκοσμιοποιημένη αταξία; Μήπως
και η δημοσιογραφία βρίσκεται ήδη στην τροχιά της κούρσας των εξοπλισμών και
της ομογενοποίησης των πάντων; Μήπως το παιχνίδι που παίζεται στην παγκόσμια
σκακιέρα έχει ήδη διαβρώσει κι εμάς που όντας αμέτοχοι είμαστε ευνουχισμένοι;
Μόνο θλίψη και οργή με κατακλύζουν Αυτός είναι ο κόσμος της
πραγματικότητας; Ας γυρίσω πίσω στις
φίλες μου ,τις τέχνες φυσικά εννοώ, κι ας αφεθώ στην ελευθερία που μου
προσφέρουν σε μια διάχυση άπλετου φωτός, παρά απύθμενου σκότους, παραδίδοντας
τη σκυτάλη σε όσους αγαπούν τη δημοσιογραφία και την ασκούν ως λειτούργημα και
όχι ως επάγγελμα.
Πίνακας: Lloyds coffee house London- William Holland
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου