Χ Ο Η Φ Ο Ρ Ο Ι (ΧΕΩ) – ΑΙΣΧΥΛΟΥ Μέσα στη γενικότερη σύγχυση (συγχέω) της εποχής μας, έννοιες ΣΥΓΚΕΧΥΜΕΝΕΣ μας πολιορκούν. ΣΕ μια ανάλογη δίνη μεταξύ δικαίου και άδικου βρίσκεται και ο Ορέστης όπως μαρτυρείται στην τραγωδία ΧΟΗΦΟΡΟΙ του Αισχύλου όπου οι ΧΟΕΣ (χέω) ήταν τιμητικές προσφορές προς τους νεκρούς, επειδή οι αρχαίοι Έλληνες ΕΧΥΝΑΝ στους τάφους των νεκρών λάδι, μέλι κρασί νερό για να τους εξευμενίσουν. Σίγουρα τα ΧΥΤΑ μαλλιά, τα καλλίγραμμα ΧΥΤΑ κορμιά, τα ΧΥΤΑ ενδύματα που με αρμονία και χάρη ερεθίζουν την όραση δεν μας αφήνουν ασυγκίνητους. Ούτε και οι ΔΙΑΧΥΤΙΚΟΙ, όμορφοι αληθινοί άνθρωποι που μας πλαισιώνουν. Ας μην αφήσουμε όμως ό,τι όμορφο έχουμε ως λαός να γίνει ΧΟΑΝΗ, ΧΥΤΡΑ ιδεών, ψυχών, διαμαχών, αντικρουόμενων συμφερόντων. Αντίθετα ας νιώσουμε βαθιά μέσα μας ότι είμαστε το ΧΥΤΗΡΙΟ (καλούπι) που γέννησε τόσο όμορφες διαδρομές που τίμησαν τον άνθρωπο.